មណ្ឌលគិរី ៖ ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋចាស់ក្មេងប្រុសស្រីប្រមាណជិតមួយពាន់នាក់ បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅបវិវេណមុខសាលាឃុំចុងផ្លាស់ ស្រុកកែវសីមា ខេត្តមណ្ឌលគិរី កាលពីរសៀលថ្ងៃទី១៣ ឧសភា ឆ្នាំ២០២៥ ដើម្បីស្នើសុំកិច្ចអន្តរាគមន៍ពីសម្តេចបវរធិបតី ជុំវិញបញ្ហាកង្វះជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ដែលពួកគាត់បានជួបប្រទះ ក្រោយមានការហាមឃាត់ការធ្វើរបររែងកាកសំណល់ដីរ៉ែចាស់ៗសេសសល់តាំងពីជំនាន់ឆ្នាំ៨០ផ្លាយ និងដីដែលសល់ពីសហគមន៍រ៉ែមាសចាស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។
លោក ស៊ុន គីមស្រ៊ាន តំណាងប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅភូមិពូទុង បាននិយាយថា គាត់បានទៅរស់នៅតំបន់ចុងផ្លាស់នេះជិត៣០ឆ្នាំហើយ ចំណែកការប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ពួកគាត់គឺអាស្រ័យលើការរ៉ែរករ៉ែបន្តិចបន្តួចតាមគំនរដីដែលគេបោះបង់ចោលតាំងពីអំឡុងដើមឆ្នាំ១៩៩០មកម្ល៉េះ ។ ហើយគំនរដីខ្លះ គឺជាសំណល់សល់ពីក្រុមសហគមន៍រ៉ែមាសចុងផ្លាស់ទុកចោល ក្រោយសហគមន៍នេះ ត្រូវបានរំលាយកាលពីអំឡុងឆ្នាំ២០១៦-២០១៧ ដោយមិនអាចប្រកបរបរកសិកម្មនៅតំបន់នេះបាន ហើយពួកគាត់ក៏គ្មានលទ្ធភាពចាកចេញទៅរកស៊ីអ្វីនៅភូមិស្រុកដទៃ ទើបពួកគាត់សម្រេចចិត្តនាំគ្នាកាប់គាស់រ៉ែងដីសំណល់រ៉ែ ដើម្បីបានចំណូលផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ។
លោក ស៊ុន គីមស្រ៊ាន បានបន្តថា ដើម្បីបានអង្កច្រកឆ្នាំងអ្នកភូមិបាននាំគ្នាកាប់ដីរែងរករ៉ែមាសបានបន្តិចបន្តួច ដ្បិតតដីសំណល់នេះ ត្រូវបានគេកែច្នៃរួចម្តងទៅហើយ តែជាអកុសល ការខិតខំរកកម្រៃរបស់ពួកគាត់សម្រាប់ចិញ្ចឹមគ្រួសារ គឺត្រូវបានបង្ក្រាបជាបន្តបន្ទាប់ពីមន្ត្រីជំនាញពាក់ព័ន្ធ ហើយអ្នកភូមិខ្លះ ត្រូវបានមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តឃាត់ខ្លួនបញ្ជូនទៅតុលាការផងដែរ។
បើនៅតែបែបនេះ តើពួកគាត់រំពឹងអ្វី0x017d7 ព្រោះជុំវិញ ភូមិឋានដែលពួកគាត់រស់នៅនេះ សុទ្ធតែដីអភិរក្សសត្វព្រៃ និងដីក្រុមហ៊ុនរ៉ែមាសធំៗ ចឹងពួកគាត់សុំតែរស់នៅអាចធ្វើរបរលក្ខណៈគ្រួសារ ។ លោកតា អ៊ុត សំ ព្រឹទ្ធាចារ្យរស់នៅឃុំចុងផ្លាស់តាំងពីជំនាន់បែកសម័យប៉ុល ពត មានប្រសាសន៍ថា អ្នកភូមិរស់នៅនេះស្ទើរ១០០%ហើយ ដែលបានអាស្រ័យជីវិតជាមួយរបរ
រែងរកមាស ។ លោកតាអះអាងថា ការជួបជុំគ្នាលើកនេះ ពួកគាត់គ្មានបំណងណាមួយបង្កបាតុភាពដល់ សង្គមឬការឈឺក្បាលដល់អាជ្ញាធរឡើយ ពួកគាត់គ្រាន់តែចង់បានការអនុញ្ញាតពីក្រសួងជំនាញរ៉ែ និងថាមពល និងការសន្តោសប្រណីពីសម្តេចប្រមុខថ្នាក់ដឹកនាំ ឱ្យជួយឲ្យអ្នកភូមិមានលទ្ធភាពធ្វើរបរចិញ្ចឹមជីវិតដូចសព្វមួយដង ។ បើនៅតែបែបនេះ អ្នកភូមិអាចនិងដាច់ពោះស្លាប់។
ក្នុងការជួបជុំគ្នាខាងលើនេះ អ្នកភូមិដែលតំណាងឲ្យប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណមួយពាន់គ្រួសារ បានសង្ឃឹមយ៉ាងមុតមាំដល់សម្តេចមហាបវរធិបតី ហ៊ុន ម៉ាណែត នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃកម្ពុជា មិនទុកឲ្យប្រជាជនណាម្នាក់រងគ្រោះប៉ះពាល់ជីវភាពគ្រួសារ ចាក់ឆ្ងាយភូមិស្រុករបស់ខ្លួន ដែលធ្លាប់រស់នៅជួបជុំសាច់ញាតិ ជាពិសេស ការចំណាកស្រុកនោះឡើយ ៕
